Βερβί, Άλμπερτ

(Albert Verwey, Άμστερνταμ 1865 – Νόρντβικ αν Ζέε 1937). Ολλανδός ποιητής και κριτικός. Από τους βασικούς συντάκτες του Νέου Οδηγού, από το 1885 έως το 1890, ίδρυσε το 1894 μαζί με τον Βαν Ντέισελ τη Διμηνιαία Επιθεώρηση, που το 1902 μετονομάστηκε Εικοστός αιώνας. Τo 1905 ίδρυσε το Κίνημα (που διηύθυνε έως το 1919), γύρω από το οποίο προσέλκυσε μια σημαντική ομάδα νέων ποιητών. Την περίοδο 1924-35 δίδαξε ολλανδική λογοτεχνία στο πανεπιστήμιο του Λέιντεν. Το ποιητικό του έργο, συγκεντρωμένο σε είκοσι τόμους, έχει μια ατομικιστική και αριστοκρατική χροιά. Ασχολήθηκε επίσης με την ιστορία και τη φιλοσοφία. Ως κριτικός έμεινε σταθερά προσκολλημένος στην παράδοση. Από τα πολυάριθμα έργα του αξίζει να αναφερθούν: Η ζωή του Ποτζιέτερ (1903), Χάινρικ Λόρενς Σπίγκελ (1919) και διάφορες μελέτες.